دشت و تالاب شیمبار یادآور بهار در پاییز
دشت و تالاب شیمبار یا شیرین‌بهار، واقع در مرز استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری و در حدود ۸۰ کیلومتری مسجدسلیمان قرار دارد که بیشتر جمعیتش از دو ایل «موری» و «گمار» تشکیل یافته‌است. این دشت در دامنه کوهی موسوم به «دلا» واقع‌شده و به سبب وجود جاذبه‌های فراوان طبیعی مانند چشمه‌های متعدد، آبشارهای زیبا، رود شیمبار و جنگل‌های پوشیده از درختان بلوط، بادام، بوته‌های وحشی، انواع قارچ و مرکبات، انگور کوهی، توت، انار و سیب، بسیار مشهور و محبوب خصوصا نزد گردشگران و مسافران طبیعت شده‌است. در حقیقت این دشت از توابع بخش «چلو» شهرستان «اندیکا» به حساب می‌آید. شیمبار نمونه‌ای مثال‌زدنی از طبیعت زیبای ایران است که تالابی دیدنی هم دارد که به لطف ارتفاعات برف‌گیر تاراز، للر، کینو و منار، همواره پرآب مانده و چشمه‌سارهای جوشان همانند چشمه سرحونی، چشمه سوسن و سرخاب، چشمه تنگ سرد به همراه پوشش گیاهی خاصش در اطراف تالاب، چشم‌اندازی از بهشت را پدید آورده‌است.
این منطقه بیش از ۵۰ هزار هکتار مساحت دارد و پیشتر حیواناتی مانند گرگ، کفتار، خرس، گراز و پرندگان شکاری مانند عقاب و کرکس در آن زندگی می‌کردند اما امروزه این گونه‌های متنوع جانوری به دلیل شکار غیرقانونی، بسیار کمترشده و اکوسیستم منطقه با مشکل مواجه شده‌است. سابقه تاریخی شیمبار، از روی آثار باستانی و کتیبه‌هایی که در منطقه وجود دارد به دوران اشکانیان برمی‌گردد. سنگ‌نگاره‌های تنگ‌بتا یکی از این آثار باستانی است که ۱۲ نقش برجسته هشت و نیم متری و یک نقش ۱۴۰ سانتی متری دارد و در سال ۱۳۸۹ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده‌است.
برای دسترسی به این نگین طبیعت، بایستی از راه مسجدسلیمان به شهرکرد استفاده نمایید. اگر اهل چادر زدن هستید و تصور یک قوری چای آتشی، شما را به وجد می‌آورد، حتما با تجهیزات کمپینگ کامل سفر کنید تا اگر خواستید شب را اتراق کنید، افسوس نخورید. دوربین عکاسی و فیلمبرداریتان هم که مطمئنا انتظار دیدن و ثبت خاطره این منظره را دارند.
مطالب دیگر در حوزه گردشگری را درتورسیم پرس دنبال کنید.
